Lichter leven met PRI

Geplaatst op door

Het gaat mij aan het hart dat veel mensen nog steeds zo lijden en zich laten leiden door afweermechanismen die ze hebben opgebouwd in hun kindertijd. Ze hebben niet in de gaten dat ze deze afweren nog dagelijks gebruiken als ze door iets of iemand worden getriggerd.

Misschien weet je al dat ik fan ben van PRI en dat ik deze methode vaak toepas bij mezelf. Ik schrijf er nu weer over omdat ik deze week mensen sprak over deze methode, omdat ik PRI heb toegepast in een sessie én omdat ik zelf ook weer eens flink getriggerd werd. Niet fijn om oude pijn en verdriet te voelen, maar zo ontzettend helend.

PRI staat voor Past Reality Integration. Je integreert je verleden met je heden. Het is een therapie, methode en levenswijze.

Met PRI ontwar je je emoties zodat je

  • lichter en met meer plezier kunt leven
  • jezelf onderdeel maakt van je verhaal
  • jezelf ziet en erkent
  • jezelf heel kunt voelen
  • je kinderen gemakkelijker kunt opvoeden omdat je jouw bagage niet overdraagt

…en dat is precies waar we naar verlangen.

Iedereen hanteert in meer of mindere mate onderstaande afweren:

  • het ontkennen van je behoeften
  • erg je best doen om iets te voorkomen (bijvoorbeeld relatieproblemen)
  • boosheid en irritatie
  • onderwaardering (ik kan het niet, ik deug niet, ik ben schuldig)
  • angst (voorafgaand aan een situatie, erna is de angst weg)

Dat komt ook omdat de afweren die ik hier bespreek maatschappelijk aanvaard worden en daarom helaas blijven bestaan.

Veel mensen hebben wel last van de gevolgen van deze afweren. Ze denken dat voluit of lichter leven niet voor hen is weggelegd of dat ze dat niet kunnen, of maken zichzelf wijs dat ze geen behoefte hebben aan voluit leven; ze leven dus veel in de afweer. Ze zijn zich hier niet van bewust en ik denk dat velen zich hier ook niet van bewust wíllen zijn. Want: moeilijk, help emoties, je moet gaan voelen…, te weinig tijd; werk, gezin, klusjes en sociale contacten zijn belangrijker en “hoezo? ik heb hier geen behoefte aan; ik heb dat niet nodig”. Het is ook vaak niet gemakkelijk om je afweren te onderkennen en te ontmantelen. Want je komt oude pijn tegen en dat voelt niet fijn.

Maar jezelf en de wereld worden er zoveel mooier en liefdevoller van!

Hoe dan?

Je moet leren om contact te maken met je kindsdeel. En je moet leren compassie te hebben met dit kind in jou en wat het heeft gemist. Dat is vaak een droevige ervaring. Maar wel een ervaring die voelt als een waarachtige en wezenlijke opluchting. Want eindelijk krijgt dat deel in jou de aandacht die het nodig heeft. Iets belangrijks in jou wordt gezien en gehoord.

Dat vind ik het mooie en ontroerendste deel van de sessie. De afweer wordt ontkracht. Wat je vroeger gemist hebt kun je jezelf nu gaan geven. Of aan anderen vragen. Je komt weer in je volwassenbewustzijn. Je reageert volwassen en liefdevol naar jezelf en naar de ander. Je kunt voluit leven.

Ik heb de indruk dat mensen die hooggevoelig zijn, en dat dus als kind ook al waren, sneller een afweer opbouwen dan anderen, die minder gevoelig zijn. Deze overlevingsstrategieën waren nodig om jezelf te beschermen. Omdat het te overweldigend was wat je meemaakte.

Dus bedank je afweren, ze hebben je gered. Ooit.

Maar nu hoeft het niet meer.

Het lijkt mij logisch dat wanneer je in je kindertijd veel hebt moeten afweren, dat er nu in je volwassen leven, ook meer getriggerd kan worden…

Herken je dit? Heb je de wens om je emoties te ontwarren? En wil je meer compassie met het kind in je, zodat je jouw bagage niet overdraagt naar je kinderen? Neem vrijblijvend contact met me op als je vragen hebt of als je mijn begeleiding bij jouw proces wenst.

Meer over  PRI: